Açık alanda yetişen yaban havucularının özellikleri ve tarım teknolojisi. Muhtemel problemlerin önlenmesi

Rusya'da yaban havucu biraz unutuldu, fakat son on yılda bu sebze “yeni bir hayata” başladı. Tatlı baharatlı tadı nedeniyle, orijinal yemeklerin pişirilmesinde giderek daha fazla kullanılmaktadır. Bu sebze tıp endüstrisinde de popülerdir (sindirim ve sinir sistemi için faydalıdır ve ayrıca bir diüretik, ağrı kesici, tonik olarak da kullanılır).

Evde, yaban havucu kökü kızarmış, haşlanmış, pişmiş, haşlanmış, dondurulmuş olabilir. Yeşiller kurutulur veya baharat olarak çiğ kullanılır.

Doğru bir bitki çeşidi nasıl seçilir?

Bir sürü yabani havuç çeşidi vardır.kök ürünün rengi, büyüklüğü ve tadı birbirinden farklı olan. Bu nedenle, doğru seçimi yapmak için önce onu nasıl kullanacağınıza karar vermelisiniz.

• Salataya çiğ eklemeyi veya ana yemekler hazırlamayı planlıyorsanız, Hormon çeşidini almak daha iyidir. Eti beyaz, yoğun ve kokulu.
• Şekerleme için, tatlı tadı nedeniyle "Gladyatör" veya "Guernsey" yi seçin.
• Harris Model püresi çorba koymak daha iyidir, çok yumuşak bir yapıya sahiptir ve iyi sindirilir. Un veya nişasta eklemenize gerek yoktur.
• Tıpta, "Petrik" çeşidi en sık kullanılanıdır. Hastalığa karşı dayanıklıdır ve iyi verime sahiptir.

Ek olarak, tüm çeşitler kök mahsulün olgunlaşma süresine göre ayrılabilir.

En popüler çeşitleri "Yuvarlak" ve "Hepsinden iyisi" dir.. Üretkenliği yüksektir (1 metrekare başına 4 kg'a kadar) ve nispeten iddiasız - bunlar Rusya'da yetişiyor.

Adım adım talimat: Bir sebze nasıl yetiştirilir?

Aşağıda, açık toprağa bitki yetiştirmek için tarımsal teknikler ve yöntemler açıklanmaktadır.

Fidan sayesinde

Amaç en kısa sürede veya sadece uzun bir ilkbaharda meyve elde etmek olduğunda bahçıvanlar yabani fidan hazırlar.

1. Toprağa ek olarak, toprağı daha gevşetmek için fide bardaklarına biraz kum eklenir.
2. Tohumlar yüzeyden 2 cm mesafede ekilir ve bol su ile sulanır.
3. Fideler, +20 derece sıcaklıkta, günde 14 saat boyunca lambanın altında tutulmalıdır.
4. Bir ay sonra, filizler açık toprağa nakli için hazırdır.

Bir yaban havucu için en iyi yer patates, havuç ve domatesin ondan önce büyüdüğü yerdir. Toprak gevşek ve verimli olmalıdır.

Parsnip kökü çok nemi seven bir bitkidir. Bu nedenle, düzenli olarak bolca sulanması ve suyun durgunluğunu önlemek için toprağı gevşetmesi gerekir.

Parsnip 4 aşamada beslenir:

1. Fide dikiminden bir hafta sonra. Azot içeriği yüksek bir gübre kullanın.
2. 2 hafta sonra işlemi tekrarlayın.
3. Yaz ortasında, fosforlu ve potasyumlu gübre kullanılır.
4. Aynı gübre ile son pansuman 3 hafta sonra yapılır.

Eğer toprak önceki sonbaharda iyi bir şekilde gübrelenmişse bu yemleme seçeneğine ihtiyaç duyulmaz.

Doğrudan toprağa tohum ekme

Parsnip tohumları orta ilkbaharda açık toprağa ekilirHava zaten +15 dereceye kadar ısındığında.

1. Ekimden önce, bir süre filizlenmeleri için ıslak gazlı bez veya pamukta tutulmaları önerilir. Su içinde seyreltilmiş bir büyüme aktivatörü ile kullanabilirsiniz. Bunun nedeni yaban havucu filizlerinin yavaşça filizlenmesi ve tüm tohumların yoğun toprakta alınmamasıdır.
2. Kazılan topraklarda, 2-3 cm derinliğindeki oluklar oluşturulmuştur, aralarındaki mesafe 20 cm'den az olmamalıdır, böylelikle meyveler birbirlerinin yabani otlarını ve büyümelerini engellemez.
3. Tohumlar sürekli şeritler halinde önceden nemlendirilmiş toprağa dökülür ve toprakla kaplanır.

Dikim yaparken, suda mineraller ile seyreltilmiş kül kullanabilirsiniz.

Ekim alanını bir filmle kaplayarak fide oranı üzerinde iyi etki (ve fideli bardaklar). Ancak 20 dakika boyunca günde bir kez yükseltmelisin.

Filizlerin çimlenmesinden sonra ilk inceltme ve ayıklama yapılır. Yapraklar arasındaki mesafe 5 cm'dir, ikinci inceltme sırasında, filizler 10 cm'ye ulaştığında, aralarındaki mesafe 15 cm'ye çıkar.

İniş ve bakım sırasındaki hatalar ve bunların üstesinden nasıl gelinir?

1. Herhangi bir şekilde ekim için tohumlar taze olmalıdır. Tohumların kalitesinden emin olmak için, onları kendiniz yetiştirebilirsiniz. Bunun için, ilkbaharda sulanan, sulanan, yabani otların ve etrafındaki toprağı gevşeten kış için toprağa birkaç kök ürün bırakılır. Bitkinin şemsiyeleri kahverengileşince, tohumları toplamanın zamanı geldi.

   Önemli bir nokta kurutmadır. Doğru işlemle, tohumlar 1-2 yıl boyunca meyve verebilme özelliğini korur.

2. Kötü çimlenme nedeniyle, birçok tohumun alınması gerekir.
3. Açık toprağa ekmeden önce, toprağı yabani otlardan ve köklerden iyice temizlemeniz gerekir.
4. Toprak nemi eksikliği. Kuraklık sırasında, toprak sıkıştırılır ve kök mahsulün büyümesini önler (filizlenen tohumlar, filizlenen filizler). Buna ek olarak, su eksikliği ile bitki oka gider.
5. Beslemek için gübre kullanamazsınız. Yabani havuç, sadece sıvı gübreler için uygundur. Örneğin, bir mullein, 1: 5 oranında suyla seyreltilir.

Ürünlerin toplanması ve depolanması

Sonbaharda hasat. İlk donu yakalamak gerekir. Kök bitkilerini kazmak için, zarar vermemek için bir dirgen kullanın. Sonra üstleri kesin ve sebzeleri kurutun.

Parsnip 0-1 derecelik bir sıcaklıkta saklanır. Bodrumda kutuları kullanın. Kök bitkileri dibine dikilir ve üzerine nemli kum dökülür.

Mistresses donmuş yaban havucu. Bunu yapmak için yıkarlar, soyarlar, dilimler halinde kesin ve torbalara koyarlar.

Ek olarak, kendiniz de kurutabilirsiniz.

1. Yıkanmış ve soyulmuş sebzeler bir kağıt havluyla lekelenmeli, parçalara bölünmeli ve fırına gönderilmelidir (işlemin süresi parçaların büyüklüğüne ve yabani havuç çeşitlerine bağlıdır).
2. Soğutulmuş dilimler bir kavanoza konulur ve bir kapakla sıkıca kapatılır.

Yabani havuç evde saklamak için bir yolu yoksa, o zaman toprağa kış sonra, toprağa bırakılır.

Hastalıklar ve Zararlılar

Merkez Rusya'da yetişen diğer sebzeler gibi yabani havucu çeşitli mantar hastalıklarına maruz kalır.

• Tserkoporoz. Bu mantardan dolayı yapraklarda sarımsı lekeler belirir ve zamanla boyut ve koyulaşan kaynaklanıyor. Çoğu durumda, ekimden önce zayıf toprak hazırlığı ortaya çıkmasına neden olur (bitki kalıntıları tamamen kaldırılmamıştır).
• kangren kangren. Bu hastalıkta köklerde grimsi lekeler belirir. Bu, bir süre sonra siyah noktalarla kaplanır ve depresyona girer. Daha sonra, mantar sebzeye derinlemesine nüfuz eder. Yabani kuş uygun bir şekilde saklanmadığında, fosfor oluşur.
• Kırmızı çürük. Kök bitkileri toprak mantarından hastalanır. Etkilenen sebzelerde kırmızı noktalı koyu gri lekeler görünür. Üst kısım plakla kaplıdır. Bu hastalık ile yeşillik hızla sarıya döner.
• Alternaria. Yabani hav saklarken oluşur. Bunlar kök bitkilerinde siyah lekeler, yapraklarda ve saplarda kahverengi lekelerdir. Siyah çürümeden etkilendiğinde, sebze çabuk kurur ve yüksek nemde karanlık bir kaplamayla kaplanır.

Böcekler ayrıca yaban havucularına da zarar verir.

• Şemsiye güvesi. Bu ten rengi kelebek, doğrudan yaban havucu salkımının üzerine yumurta bırakır. Beyaz bir noktada kırmızı renkte görünen tırtıllar 1.5 cm uzunluğundadır, çiçek ve tohum yerler.
• Kimyon güve. Büyüklüğü 2.5 cm'dir, tırtıllar 2 cm uzunluğunda yanal turuncu çizgili gri renktedir, bitkinin yapraklarında ve saplarında geçitleri yerler ve orada kaymaktadır.
• Havuç sineği. Kırmızı kafalı siyah. 0,5 cm yetişkin, toprağa biriken larvalar kök mahsulü enfekte ederek geçitleri yerler. Yapraklar mor renkle boyanmış.
• Havuç yaprağı. Vücut şeffaf kanatlı, yeşil, gözleri kırmızımsıdır. Uzunluğu 1,6 cm Bitkilerin suyunu emer, böylece yapraklar kırışır ve kurur.

Çeşitli sorunların önlenmesi

Yabani havuç yapraklarına ve kök bitkilerine zarar gelmemesi için aşağıdaki önleyici tedbirler uygulanmalıdır:

• düzenli yataklar ot;
• gerektiği kadar tohum toplamak için (yakına ekilen sebzelerde bile, tohumlar bir seferde değil, birkaç gün içinde olgunlaşabilir);
• etkilenen bitki örtüsünü çıkarmak;
• Her yıl yabani havayı tek bir yere dikmeyin, diğer sebzelerle değiştirin;
• periyodik olarak sıralar arasına kum serpin;
• Yabani papatya ekmeden önce, toprak derin kazılmalıdır;
• bu sebze için önerilen gübrelerle besleyin;
• asitli toprakları kirletmek.

Parsnip lezzetli bir ürün olurken, oldukça iddiasız ve büyümek kolaydır. Çok miktarda vitamin ve mineral içerir, besin değeri 75 kcal / 100 gr'dır. Bu nitelikler sebzeyi eski popülerliğine geri döndürür ve onu kullanmanın yeni yollarının ve daha da fazla çeşitlerin üremesine katkıda bulunur.